Basic HTML Version
17
4
Pochwalony bądź, Panie,
Z wszystkimi Twoimi stworzeniami,
A przede wszystkim z naszym bratem – słońcem,
Które dzień daje, a Ty przez nie świecisz…
Panie, bądź pochwalony
Przez naszego brata – księżyc,
I nasze siostry – gwiazdy,
Które stworzyłeś w niebie
Jasne i cenne, i piękne…
Panie, bądź pochwalony
Przez naszą siostrę – wodę,
Która jest wielce pożyteczna
I pokorna, i cenna, i czysta.
Panie, bądź pochwalony
Przez naszego brata – ogień,
Którym rozświetlasz noc,
A on jest piękny i radosny,
I żarliwy, i mocny.
Panie, bądź pochwalony
Przez naszą siostrę – matkę ziemię,
Która nas żywi i chowa,
I rodzi różne owoce, barwne kwiaty i zioła.
(św. Franciszek)
Opisy stworzenia świata (trzy pierwsze rozdziały Księgi Rodzaju) zostały przez autorów
natchnionych umieszczone „na początku Pisma świętego tak, żeby swoim uroczystym
charakterem wyrażały prawdy o stworzeniu, jego początku i jego celu w Bogu, jego
uporządkowaniu i jego dobroci, o powołaniu człowieka, a w końcu prawdy o dramacie
grzechu i nadziei zbawienia” (KKK 289).
Sześciu dniom w opisie stworzenia nadane są literackie ramy poematu. W pierwszych
trzech jego strofach mowa jest o światłości, wodzie, sklepieniu niebieskim i ziemi, wraz
z roślinnością na niej (nieruchome elementy świata). W następnych trzech występują
rzeczy poruszające się po sklepieniu niebieskim (słońce, księżyc i gwiazdy), pod sklepie-
niem niebieskim (woda – ryby, powietrze – ptaki) oraz na ziemi (zwierzęta, człowiek).
W ten sposób autor natchniony chce powiedzieć, że zarówno cały wszechświat, jak
i człowiek stanowią dzieło Boga. Bóg jest kimś całkowicie różnym od swoich stworzeń.
Jest On wszechmocny – nie działa na sposób ludzki na miarę człowieka. Może stwarzać
Poemat o stworzeniu świata