20 / 21
22
Zaczynamy od przygotowania mąki
z orzechów, drobno mieląc
150 g
uprażonych orzechów piemonckich IGP
,
razem z
75 g drobnego cukru
.
Żółtka
3 jaj
ucieramy z kolejnymi
75 g cukru
, dodajemy rozpuszczone
w rondelku na małym ogniu
30 g masła
i mieszamy.
Teraz dodajemy mąkę z orzechów,
1 łyżeczkę kakao, 1 torebkę proszku
do pieczenia
, a także ubite na sztywną
pianę 3 białka jaj. Wszystkie składniki
starannie łączymy.
Kiedy uzyskamy już średniej gęstości
ciasto, wlewamy je do tortownicy,
uprzednio posmarowanej masłem
i obsypanej mąką, wygładzając
powierzchnię.
Ciasto pieczemy ok. 30–40 minut
w piekarniku nagrzanym do 170°C.
Aby sprawdzić, czy jest gotowe,
nakłuwamy je wykałaczką: jeśli
wyciągniemy ją suchą, oznacza to,
że ciasto należy wyjąć z piekarnika.
Następnie odstawiamy je do
przestygnięcia, wyjmujemy z formy
i ewentualnie posypujemy cukrem
pudrem.
Ciasto z orzechem
piemonckim
Badania przeprowadzone w lokalnych
archiwach po wyborze papieża Franciszka
dowodzą, że babcia Rosa przebywała
u rodziny w Cortemilla, w tej samej
okolicy gdzie ręce rolników od wieków
uprawiają produkty regionalne: znane
na całym świecie orzechy, zwane „Tonda
gentile delle Langhe” oraz szczep winny,
z którego pochodzi regionalne „Dolcetto
dei terrazzamenti”.
Wydaje się, że trudy ciężkiej pracy
zahartowały charakter miejscowej
ludności. Również Bergoglio
przyzwyczaili się do twardego życia
rolników i z mozołem szukali odbiorców
swoich produktów. Źródła podają, że
Dionigi Bergoglio, brat Giovanniego
Angela, dziadek przyszłego papieża,
był w Montechiaro właścicielem
kawiarni nazywanej
Nocciuola
(orzech). Dziś orzechy mają swoje
festyny i święta, które zwłaszcza
w sierpniu i wrześniu ściągają do Alta
Langa tłumy turystów odkrywających
wyjątkowość wspomnianych już
orzechów, nazywanych też „orzechem
piemonckim IGP” (chronione
oznaczenie geograficzne). Orzechy, które
charakteryzuje twarda i pełna skorupa,
są cenione w przemyśle cukierniczym
ze względu na ich jakość, smak,
zapach oraz łatwość obróbki i wygodę
przechowywania. To produkt lokalny,
owoc ziemi i pracy miejscowej ludności.