12 / 28
Historia genialnego malarza
14
W
spółcześnie nie ma chyba
człowieka, który by o Ca‑
ravaggiu nie słyszał. Kiedyś potę‑
piany, dzisiaj jest
pop star
nawet
dla tych, którzy sztuką szczegól‑
nie się nie interesują. Jego popu‑
larność jest fenomenalna: umiesz‑
cza się go na banknotach, śpiewa
o nim piosenki, tworzy programy
telewizyjne, widowiska baletowe,
przedstawienia teatralne, organi‑
zuje koncerty, komponuje opery,
produkuje niezliczoną ilość fil‑
mów, zarówno dokumentalnych,
jak i fabularnych, wydaje się ko‑
miksy. Pod jego imieniem organi‑
zuje się zawody sportowe, prze‑
prowadza warsztaty dla adeptów
sztuki, publikuje coraz to nowsze
książki, prezentuje wystawy, pa‑
nele i dyskusje. Ostatnia z wy‑
staw miała miejsce w Mediolanie
na przełomie 2017 i 2018 roku.
W 446. rocznicę jego urodzin
w Palazzo Reale otwarto gale‑
rię z 22 płótnami mistrza, która
w cztery miesiące zgromadziła
ponad czterysta tysięcy zwiedza‑
jących. Caravaggio jest obecnie
chyba najbardziej uznawanym
i kochanymmalarzem‑klasykiem,
bardziej nawet niż Michał Anioł
Buonarotti czy Leonardo da Vin‑
ci, których przez wieki uważano
za artystów
top
. Dlaczego tak się
dzieje, że współcześni z takim
uznaniem i fascynacją odnoszą
się do obrazów Caravaggia, choć
przecież nie brakuje nam i innych
wspaniałych artystów? Dlaczego
odkrywamy Caravaggia z taką in‑
tensywnością po czterystu latach
od jego śmierci? To pierwsza ta‑
jemnica spoglądającego dziś zza
grobu Caravaggia.
Michał Anioł czy boski Leo‑
nardo zajmowali się, generalnie
mówiąc, ideami – udoskonalali
i upiększali rzeczywistość, wpro‑
wadzając nas w świat bosko‑ideal‑
ny. Caravaggio natomiast zajmo‑
wał się rzeczywistością zastaną,
czasem brutalną i nasyconą złem.
Powiedzielibyśmy, rozumiał ży‑
cie ludzkie aż po grzech, którego
jednakowoż nie usprawiedliwiał.
Dotykał więc na co dzień imma‑
nencji, powszedniości, zanurzony
w brutalności nawet własnego
życia i tęsknił za transcendencją,
która była doświadczaniem Boga,
zjednoczenia z Nim. Buonarotti
Na stronach 12‑13:
Wróżenie z ręki
(wł.
Buona ventura
),
1594, Muzea Kapitolińskie, Rzym