Jedność

W obecnych czasach, w

Egipcie

aloes jest symbolem szczęścia.

Postawiony przed domemma stanowić ochronę dla rodziny i zapew-

nienie jej długiego i dostatniego życia. Roślina ta, przyozdobiona

czerwoną kokardą, przywołuje miłość, natomiast gdy jest to kokarda

zielonego koloru, przywołuje szczęście.

Aloes można również spotkać wewnątrz niektórych sklepów. Są tacy,

którzy wierzą, że pełni on funkcję ochronną, pochłaniając negatywną

energię przynoszoną przez niektórych klientów. Istnieją też obrzędy, w któ-

rych aloes wykorzystywany jest ze względu na swoją energetyczną moc.

Także

Żydzi

, po latach niewoli w Egipcie, wynieśli od swoich panów wie-

dzę na temat tajemnic stosowania aloesu. Sam król Salomon uprawiał

go przez wzgląd na aromatyczne i lecznicze właściwości. W starożytnej

Grecji aloes symbolizował cierpliwość i szczęście. Stosowany był wwalce

z wypadaniemwłosów i jako środek uśmierzający ból brzucha. Zalecano

jego stosowanie wraz z mirrą i rozmarynem jako środek do mycia i pielę-

gnacji zębów. Grecki lekarz żyjący w Rzymie, Pedacio Dioscoride (I wiek

n.e.), w swoim dziele

Grecki Zielnik

szczegółowo opisał właściwości alo-

esu jako środka zabliźniającego i uśmierzającego ból oraz jego zasto-

sowanie w leczeniu licznych wewnętrznych i zewnętrznych zaburzeń.

Również Galen sugerował stosowanie

hiery picry,

środka zaradczego na

bazie aloesu, o działaniu przeczyszczającym i gorzkim smaku.

Pliniusz Starszy, w I wieku n.e., opisuje w swoim dziele

Historia Naturalis

zastosowanie lecznicze soku aloesowego wspomagającego gojenie

ran, uśmierzającego ból brzu-

cha, likwidującego zaparcia,

migrenę, łysienie, ból gardła,

brodawki, włókniaki skóry

i hemoroidy.

Mówi się, że

Aleksander

Wielki

podbił wyspę Sokotrę

(na Oceanie Indyjskim,

na południe od Półwyspu

Arabskiego), po to żeby

posiąść dużą ilość aloesu

porastającego wyspę i wyko-

rzystać go do leczenia ran

odniesionych przez jego

Aleksander podczas bitwy pod Issos (Dom

Fauna – Pompeje)