17 / 17
17
Na początku XX wieku stosowanie żelu aloesowego jako środka zabliź-
niającego było bardzo rozpowszechnione. W tradycji ludowej zaczął on
zastępować jod jako środek dezynfekcyjny na niewielkie rany. Niektóre
badania przeprowadzone w Ameryce podkreślały dobroczynne działa-
nie żelu aloesowego przeciwko egzemie, oparzeniom i owrzodzeniom
uda. Zastosowanie zewnętrzne żelu w konsekwencji przyczyniło się rów-
nież do stosowania wewnętrznego, jako środka zabliźniającego uszko-
dzone tkanki wewnętrzne (działanie przeciwwrzodowe). W ten sposób
żel aloesowy uznano za odpowiedni do stosowania zarówno zewnętrz-
nie – w kosmetyce i dermatologii – jak i wewnętrznie, w lecznictwie.
W 1752 roku malarz wenecki Pietro Longhi maluje obraz pt.
Aptekarz
.
Dzieło to przedstawia gabinet medyczny.
Na pierwszym planie, po prawej stronie, artysta namalował aloes, jako
świadectwo leczniczego zastosowania tej rośliny w ówczesnych czasach.