16 / 17
16
Na szczęście jednak prawdziwy duch naukowy nie został na długo
uśpiony. W 1851 roku dwaj angielscy badacze, Smith i Stenhouse, prze-
prowadzili pierwsze badanie naukowe dotyczące aloesu. Wyodrębnili
czynnik aktywny i nazwali go
„aloiną”
, podkreślając jego właściwości
przeczyszczające.
W 1893 roku niemiecki doradca do spraw zdrowia
Max Bartles
pisał o tym,
jak duże znaczenie ma wiedza na temat ludów „prymitywnych”, polecając
dogłębne przestudiowanie właściwości roślin leczniczych. W ten sposób
budowano podwaliny tego, co dzisiaj znamy jako „etnofarmakologię”.
Skład chemiczny aloiny.