Jedność

SPIRALA

Polega na wykonaniu angiografii, podczas której

poprzez tętnicę udową wprowadza się specjalne,

niewielkich rozmiarów cewniki, by dotrzeć do tętnia-

ka. Następnie wprowadzane są cienkie platynowe

spirale, które służą do zamknięcia tętniaka i jego

wykluczenia z krążenia tętniczego. Po zabiegu należy

wykonywać okresowe badania kontrolne (angio-TK

i angio-MR), aby upewnić się, czy spirala rzeczywiście

doprowadziła do zamknięcia tętniaka

STENT

Od niedawna w przypadku dużych tętniaków, jeśli

zastosowanie spirali nie jest wystarczające, dostępna

jest inna metoda leczenia, polegająca na zastosowa-

niu stentgraftów przekierowujących strumień krwi

(podobnych do stentów używanych, aby zapobiec

zatorom naczynia krwionośnego i zapewnienia

przepływu krwi w przypadku zawału). W praktyce

oznacza to rekonstrukcję naczynia z wyłączeniem

tętniaka, który z czasem zanika. Rezultat jest trwały

Tętniak mózgu

to poszerzenie śród-

czaszkowego tętniczego naczynia

krwionośnego. Poszerzenie, zazwy-

czaj w postaci worka, połączone jest

z naczyniem za pomocą niewielkiego

otworu (tzw. szyja tętniaka), przez któ-

ry przepływa wypełniająca go krew.

Ściana tętniaka ma słabszą strukturę

w stosunku do reszty naczynia i istnie-

je niebezpieczeństwo (choć niewiel-

kie), że pęknie, a jeśli to nastąpi, często

konsekwencje są poważne

OBJAWY

DIAGNOZA

LECZENIE

Większość tętniaków mózgu ma

niewielkie rozmiary (ok. 5 mm)

i jest bezobjawowa

Czasem większe tętniaki mogą

powodować pewne dolegliwości,

szczególnie jeśli uciskają na sąsia-

dujące z nimi tkanki, np. jeśli wy-

brzuszenie uciska nerw wzrokowy,

mogą wystąpić zaburzenia wzroku

NACZYNIE

TĘTNICZE

ŚRÓDCZASZKOWE

TĘTNIAK

SZYJA

TĘTNIAKA

PĘKNIĘCIE TĘTNIAKA I SKUTKI PĘKNIĘCIA

Pęknięcie tętniaka jest zjawiskiem rzadkim, ale bardzo niebezpiecznym. Szacuje się, że ryzyko pęknięcia tętniaka niewielkich rozmiarów (poniżej 7 mm)

wynosi około 0,1% rocznie

Jeżeli dojdzie do pęknięcia tętniaka, krew naczyniowa wylewa się do przestrzeni podpajęczynówkowej (a więc do wnętrza opon, które otaczają mózg,

gdzie powinien znajdować się tylko płyn mózgowo-rdzeniowy), powodując tak zwany krwotok podpajęczynówkowy. Typowymi objawami tego stanu są:

nagły silny ból głowy

, podobny do uderzenia w kark,

nudności i wymioty

sztywność karku

, czasem

utrata przytomności

Jeżeli pacjent zauważy te objawy, powinien zostać przetransportowany na pogotowie, chodzi bowiem o sytuację nagłą, której nie można lekceważyć.

Krwotok podpajęczynówkowy powoduje zgon w 30–50% przypadków

USZKODZENIE MÓZGU

Krwawienie może uszkodzić okoliczne

tkanki. Czasem dochodzi do powsta-

nia krwiaka, który uciska na mózg

SKURCZ NACZYŃ

Począwszy od trzeciego dnia po

krwotoku aż do dwóch tygodni po nim

istnieje ryzyko, że dojdzie do skurczu

naczyń, który prowadzi do zmniejsze-

nia napływu krwi do mózgu. Jest to

sytuacja bardzo poważna, która może

być zagrożeniem życia

WODOGŁOWIE

Czasem krew, która wylała się do przestrzeni podpajęczynówkowej, blokuje zwykły przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego,

co prowadzi do jego gromadzenia się i w efekcie do poszerzenia komór mózgu i wzrostu ciśnienia śródczaszkowego. W przypadku

takiego zagrożenia konieczna jest interwencja polegająca na wprowadzeniu do wnętrza komór cewnika drenującego.

TĘTNIAK

KREW

TĘTNICA

ŚRODKOWA

MÓZG

Zdiagnozowanie tętniaka mózgu często bywa przypadkowe

Badania, które pozwalają wykryć obecność tego rodzaju poszerzeń (nieraz

wykonywane z innych przyczyn) to

angio-TK

(angio-tomografia komputero-

wa) oraz

angio-MR

(angiografia rezonansu magnetycznego). Jeżeli tętniak

jest dużych rozmiarów, może zostać wykryty za pomocą zwykłej tomografii

komputerowej

Jeżeli podejrzewa się pęknięcie tętniaka, zazwyczaj wykonuje się tomografię

komputerową, która pozawala stwierdzić wystąpienie krwotoku podpajęczy-

nówkowego. Kolejnym krokiem jest wykonanie badania angio-TK z kontra-

stem – w ten sposób można zlokalizować dokładne położenie tętniaka

Pęknięty tętniak musi zostać zabezpieczony, co można osiągnąć za pomocą

dwóch metod:

operacji chirurgicznej

zabiegu przeznaczyniowego

. Te dwie

opcje terapeutyczne mogą być brane pod uwagę także w leczeniu zapobiegaw-

czym w przypadku tętniaków, które jeszcze nie pękły. Wyboru pomiędzy jedną

a drugą metodą dokonuje zespół neurochirurgów i neuroradiologów, którzy

biorą pod uwagę różne czynniki, jak rodzaj, rozmiar i położenie worka tętniaka,

a także wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta

OPERACJA CHIRURGICZNA

Do jej wykonania niezbędne jest otwarcie czaszki,

aby dotrzeć do tętniaka, który zostaje wyłączo-

ny z naczynia za pomocą klipsa z tytanu. Taka

operacja ma zapobiegać kolejnym pęknięciom

i krwawieniom

ZABIEG PRZEZNACZYNIOWY